Helaas is afgelopen weekend de server gehackt waar een paar websites van ons draaiden. Draaiden inderdaad, want alles is nu zo dood als een pier. Kan gebeuren: je zit met meer mensen op 1 server en als iemand het niet zo nauw neemt met de beveiliging lopen alle anderen ook risico. Volgens mij zou een webhost dat moeten kunnen voorkomen, maar dat terzijde. In dit geval is het leed geschied.
Op het moment dat ik ontdekte dat er iets loos was (de mail doet het ook niet meer) heb ik een berichtje naar de webhost gestuurd. “Laat even weten hoe of wat”. Zonder reactie. Dus nog maar een keer: “Hallo, is daar iemand? Laat even weten wat er aan de hand is!” Geen reactie. Bellen dan maar. “O, hebt u geen e-mail gehad? Ik zal even vragen of iemand contact met u opneemt.” Maar helaas. Dus nog een mailtje: “Laat nu even weten hoe of wat, dan kan ik mijn klanten ook iets vertellen!” U raadt het al: geen reactie.
Ik ga ervan uit dat geen reactie heel erg slecht nieuws betekent. Dat het nog een tijd kan duren. Dat ze het nog niet weten. Of dat alles weg is, inclusief alle back ups. Ik droom ervan dat ik mijn klanten moet bellen dat hun site weg is en dat ik alles opnieuw moet installeren en bijwerken (ergens). Of de oude site-inhoud met de hand 1000 x moet overschrijven, voor straf. Niets horen, zwijgen door de partij die het zou moeten weten is dodelijk voor mijn gemoedstoestand.
En dodelijk voor hun, want ik wil geen zaken doen met een leverancier die niet in staat is met klanten te communiceren. Die niet het fatsoen kan opbrengen om op zijn minst een e-mail te sturen. Fatsoenlijk communiceren -en daaronder valt ook het brengen van slecht nieuws- is niet voorbehouden aan communicatiebureaus. Dat zou ieder bedrijf moeten doen.
Communiceren is meer dan maandelijks een factuur sturen. Maar helaas is die opmerking voor sommige bedrijven nieuw.